czwartek, 13 września 2007

Ja jestem Violetta

Ja jestem Violetta, wrażliwa kobietta,
mam dusze i serce w tym miejscu gdzie mam.
Kto nie zna Violetty, ten nie wie niestety,
że nieba przychylić mu chcę.

Ja jestem Violetta, wrażliwa kobietta,
niezłomna jak skała, i słaba jak kwiat.
Ja jestem Violetta o wielu zaletach,
lecz jakie ocenia ten świat.

Świat obojętny, mechaniczny,
co serca, czułość za nic ma.
Jak głupi żółw cybernetyczny,
za zyskiem i postępem gna.

Gdzie miejsce tu na łochot powiek
i na zalotne szmery rzęs.
Jak ma w nim żyć kobieta człowiek?
Powiedzcie gdzie tu sens?

Ja jestem Violetta, wrażliwa kobietta,
przechodząc spójrz na mnie na chwile choć stań.
Czekają Cię wety, w ramionach Violetty,
komputer nie zliczy tych trosk.

Ja jestem Violetta, wrażliwa kobietta,
niech ramie twe silne swe wsparcie mi da.
Z miłością Violetty dopłyniesz do mety,
Violetta mój miły to ja.

Ja jestem Violetta, wrażliwa kobietta,
niech ramie twe silne swe wsparcie mi da.
Z miłością Violetty dopłyniesz do mety,
Violetta mój miły to ja, Violetta mój miły to ja...

Brak komentarzy: